nieubłagany

nieubłagany
nieubłagany {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia, nieubłaganyni {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'niedający się ubłagać, uprosić, skłonić do czegoś; bezwzględny, bezlitosny': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nieubłagany ojciec. Być nieubłaganym. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'świadczący o tym, że ktoś nie daje się ubłagać, uprosić, skłonić do czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nieubłagana mina. Nieubłagane spojrzenie. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'niedający się zmienić, cofnąć, uniknąć; nieodwołalny, nieunikniony, nieuchronny': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nieubłagany czas. Nieubłagana starość. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • nieubłagany — nieubłaganyni 1. «nie dający się ubłagać; nieprzejednany, bezwzględny» Nieubłagany wierzyciel. Być nieubłaganym dla kogoś. 2. «nie dający się zmienić; nieodwołalny, nieunikniony, nieuchronny» Nieubłagany los. Nieubłagana śmierć …   Słownik języka polskiego

  • bezlitosny — bezlitosnyośni «nie mający albo nie okazujący litości; świadczący o braku litości; okrutny, bezwzględny, nieubłagany, niemiłosierny» Bezlitosny oprawca. Bezlitosne spojrzenie. Bezlitosna kara. Bezlitosna krytyka …   Słownik języka polskiego

  • bezpardonowy — «nie liczący się z niczym; bezlitosny, bezwzględny, nieubłagany» Bezpardonowa walka …   Słownik języka polskiego

  • nieprzebłagany — nieprzebłaganyni «nie dający się przebłagać; taki, którego nie można zwalczyć, pokonać; nieprzejednany, nieubłagany, bezwzględny» Nieprzebłagany ojciec. Nieprzebłagany gniew, upór …   Słownik języka polskiego

  • nieprzejednany — nieprzejednanyni «nie dający się przejednać, zjednać, nakłonić do czegoś, przekonać; nieustępliwy, nieubłagany, zawzięty» Nieprzejednany wróg. Nieprzejednana nienawiść, zawziętość …   Słownik języka polskiego

  • nieubłaganie — 1. «w sposób nieubłagany; bez litości, bezwzględnie» Walczyć nieubłaganie z nieuczciwością. 2. «nieodwołalnie, nieuchronnie» Czas płynie nieubłaganie. Starość, śmierć się zbliża nieubłaganie …   Słownik języka polskiego

  • nieuchronny — «taki, przed którym nie można się uchronić, który musi nastąpić; nieunikniony, niechybny, nieubłagany» Nieuchronna klęska, zagłada. Nieuchronna starość, śmierć. Nieuchronne zmiany. Nieuchronny koniec …   Słownik języka polskiego

  • nieunikniony — «taki, którego nie można uniknąć, który musi nastąpić; nieuchronny, nieubłagany» Nieunikniona konieczność. Nieunikniona operacja, katastrofa …   Słownik języka polskiego

  • okrutny — okrutnyni, okrutnyniejszy 1. «nie znający litości; srogi, nieludzki, nieubłagany; wyrażający okrucieństwo» Okrutny sędzia. Okrutna kara. Okrutni wrogowie. Okrutne czyny. Okrutny wyraz twarzy, oczu. Być okrutnym dla kogoś. 2. przestarz. «wielki,… …   Słownik języka polskiego

  • śmiertelny — śmiertelnyni 1. «odnoszący się do śmierci, towarzyszący śmierci» Śmiertelny pot. Śmiertelne łoże. Śmiertelne drgawki. ∆ Śmiertelna koszula «koszula wkładana dawniej na skazańców przed wykonaniem wyroku śmierci» 2. «powodujący, przynoszący śmierć …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”